حالا شش سال از آن تیرماه غمگین می گذرد و بازیگران سینما و تئاتر در سالروز آن واقعه دردناک در صفحه اینستاگرام خود به این موضوع پرداخته اند و یاد خسروخوبان سینمای ایران را گرامی داشته اند. با هم عکس ها و نوشته های این بازیگران را با هم مرور می کنیم:
نگار جواهریان: شش سال است كه سينمايمان يك خسرو كم دارد .... حال ما خوب است اما تو باور نكن. 
نرگس آبیار: ضمن تبريك بابت صعود تيم ملي واليبال كشورمون، اين شب عزيز مصادف شده با ششمين سال آرامش ابدي خسرو شكيبايي، روحش شاد / التماس دعا 
حامد بهداد: خسرو خوبان جايت هميشه سبز
باران کوثری: شش سال بی عمو خسرو
مهناز افشار: روزى كه اقاي شكيبايى فوت شد همزمان با فوت پدر خودم بود. ساليان قبل من افتخار حضور در كنار ايشون را در سه فيلم داشتم، نه تعارف است نه احساس غلو شده. همه وجود اين ستاره پر از عشق و انسانيت بود و يك آرتيست به تمام معنا. بى شك اين روز از ياد من نخواهد رفت هم از دست دادن پدر و مهمترين تكيه گاه زندگيم و هم اين هنرمند بزرگ و تكرار نشدنى. روحشان متعالى
نازنین بیاتی: امروز سال خسرو شکیبایی بود...دوست دارت نازنین... دیدی شبی در حرف و حدیث مبهم بی فردا گُمت کردم. دیدی در آن دقایق دیر باور پر گریه گُمت کردم. دیدی آب آمد و از سر دریا گذشت و تو نیامدی. تو روزهایی که خیلی ها شیفته هنر بازیگریش بودند، من شیفته شعر خوانی و اون صدای تکرار ناشدنیش بودم که به قول بهرام رادان لالایی همه شبهای دلتنگی ما بود و پرواز آخرینش که قلبم رو هزار پاره کرد! خسرو جان روحت شاد.
رضا یزدانی: يك سال ديگه گذشت... روحت شاد عمو خسرو...
بهنوش بختیاری: مرگ پايان كبوتر نيست... "بر من ببخشاييد اگر چه خيلي دير،خيلي دور ولي احساس مي كنم رسيده ام به شما، به ما، به او
اشکان خطیبی: آتيش آتيش چه خوبه، حالام تنگه غروبه، چيزى به شب نمونده، به سوز تب نمونده، به جستن و واجستن، تو حوض نقره جستن... خسرو شكيبايى قبل از هر چيز، يك انسان بود. با رفتنش، فقط از يك بازيگر طراز اول و بى مانند محروم نشديم بلكه گونه اى از سلوك عارفانه-هنرمندانه را از دست داديم. اگر شك مى كرد! اگر سر مركبت رو برميگردوند! اگر پشيمون مى شد! اگر، اگر و اگرهاى ديگه كه ديگه پدر ايمان نبود! يه كسى بودى مثل من و ما!!! كاش بيشتر مراقبت بوديم! با ما قهرى؟!! حرف كه ميزنى؟!! اصلاً چه معنى داشت كه تو اين خونه كسى با كسى حرف نزنه؟؟ از وقتى نيستى همه با هم قهريم و حرف نمى زنيم... خانه ما كه ديگر سبز نيست، جاى تو سبز.